Mobilya Süngeri

 

Esnek poliüretan sünger, döşemeli mobilyalarda kullanılan en yaygın tampon malzemesidir. Sünger çok çeşitli döşeme uygulamalarına sahiptir. Bazıları fonksiyonelken, bazıları ise estetik amaçlıdır. Kullanılan süngerin çeşidi uygulamadan uygulamaya değişmektedir. 

   

                                                

Doğru döşeme fonksiyonu için doğru sünger nasıl seçilir?

 

Mobilya tasarımında, kullanılacak olan süngerin çeşidi belirleyici faktördür. Poliüretan sünger döşemeli mobilyalarda oturum-konfor sisteminin temel bileşenidir. Döşeme mobilyalardaki oturum-konfor sistemi tüm malzemelerin, yapının ve tasarım faktörlerinin birleşimidir. Bu sistem bitmiş ürünün konforunu olumlu-olumsuz yönde etkiler. 

 

Farklı sünger sınıflarının değişkenliği tasarımcılara yeni fikirler geliştirmede ve özel tasarım çalışmaları üretmekte sonsuz özgürlük sağlar. Doğru sünger tasarımcıların hafif, lüks fakat dayanıklı (deformasyon ve sertlik kaybını azaltacak) oturumlar üretmesine imkân verir. Öyleyse, Poliüretan süngerin tasarım yeteneklerinin anlaşılması, bitmiş mobilyanın son tarzında büyük rol oynayabilir. 

 

Mobilya Dizaynındaki Faktörler

 

Sünger seçiminin mobilya tasarımını nasıl etkilediğini anlamak için  bazı temel tasarım şartlarının bilinmesi gerekmektedir. Mobilya tasarımı görsel ve fonksiyonel olmak üzere iki temel kategoriye bölünebilir. Sünger iki kategoride de anahtar rol oynar.


Tasarımın görsel yönü neredeyse sınırsızdır ve sünger gereksinimlerin her çeşidini karşılayabilecek şekilde üretilebilir. Fonksiyonel tasarımda, oturma konforundaki doğru dereceyi desteklemeye yardımcı olan, birbiri ile çalışabilen birçok faktör göz önüne alınır.


Bu faktörler; Kumaş çeşidi, yay çeşidi, tasarımı, çizim, yapı, oturum ve sırt geometrisi, ana iskelet tasarımı, gerçek oturum ya da yatmadaki fiziksel olaylar, oturum ve sırt süngeri çeşidi, oturum ve sırt arasındaki sertlik ilişkisidir.


Örneğin; tasarım orijinal kumaşından farklı bir kumaş ile dizayn yapıldığı takdirde, kumaş sistemdeki her şeyi geçersiz kılabilir ve parça oturum için çok zayıf kalabilir. Bu nedenle oturum-konfor sistemindeki her şey dikkatlice düşünülmelidir.


Oturum tasarımındaki önemli faktörlerden bazıları,

 

• Oturma yüzeyi yüksekliği
• Oturma yüzeyi derinliği
• Toplam dikey hareket(TDH) ya da oturum süresince oturma sisteminin çökmesi, geri toplaması
• Crandling(kucaklama)  ya da minder yüzeyinde vücut ağırlığının dağıldığı yönü
• Sırt Açısı, oturum ve sırt arasındaki açı
• Oturum açısı, zemin düzlemine göre oturum açısı
• Oturum sertliğinin sırt sertliğine oranı

 

                                                                                                             

      a) Oturum yüksekliği ve derinliği


Oturum yüksekliği mobilyanın fonksiyonuna bağlı olarak değişebilir. Döşeme mobilyaların iyi tasarlanan parçalarında, oturum derinliği ve yüksekliğinin toplamı 99 cm olmalıdır. Örneğin, oturum yüksekliği zeminden 42cm ise, oturum derinliği 57 cm olmalıdır. Malzeme seçimi ve diğer yapıya bakılmazsızın, bu kuralda önemli değişimler yapılırsa sonuç zayıf konfor olacaktır. Örneğin;  72 cm oturum derinliği olan mobilyada oturmak, arkaya doğru yaslanıldığında birçok insanı zorlayacaktır. Daha da kötüsü, eğer kişi arkaya doğru yaslanmadan oturuyorsa, hiç sırt yastığı ya da desteği olmaksızın oturmak da rahatsız edici olabilir.

 

b)Toplam Dikey Hareket(TDH)

 

Toplam dikey hareket birçok faktörle ilişkilidir. Ana faktörler kumaş seçimi, oturum minder kalınlığı, döşeme malzemesi, döşeme kaplaması, yay çeşidi ve yay montaj yapısıdır. Yeterli TDH konforun orijinal şeklini vermek için gereklidir. Fakat fazlası her zaman zemini; yay veya döşeme malzemelerini hissetmeye sebep olur. Sünger dayanıklılığı kesinlikle oturum-konfor sistemlerinde TDH’yı etkiler. TDH’ın etkilendiği diğer önemli faktörlerden en etkili örnek üst kısmı ve yayları kaplama metodu ve kaplama malzemesidir. Eğer üst kısmın sonu onun kaplamasının tüm TDH mesafesini saptırmayacak şekilde tasarlanırsa, kumaş askıda kalır ve doğru tasarlanmış oturum-konfor sistemini tamamen bozar

 

c) Kucaklama

 

Minder/Kumaş’dan oluşan oturma bölgesine, vücut ağırlığını minder/kumaşın dağıtma kabiliyetidir. Uygun kucaklama vücut ağırlığını dağıtır, böylece yükün yoğunlaştığı yerde vücut ile yoğun temasta olan hemen hemen hiç alan yoktur. Uygun kucaklama, vücut ve minder/kumaş arasındaki yüzeylerde basınç yaratır ve minderle temasta olan vücut kısımlarına bu basıncı eşit olarak dağıtır. Aşırı yüzeyler arası basınç kan akışını sınırlar ve oturan kişinin sık sık kayarak basıncı dağıtmasına sebep olur. Aşırı yüzeyler arası basınç tekerlekli sandalye ya da yatağa mahkum insanlarda yatak yarası ya da ağrılarının oluşumuna sebep olur. Kucaklama, döşeme malzemesinin kullanımına bağlı olarak geniş ölçüde değişir. Örneğin; yemek sandalyeleri çok ince minder ve düşük kucaklama oranında tasarlanırlar. Genellikle, bu yemek odası sandalyelerinde uzun süreli oturumlara ihtiyaç olmadığı için önemli değildir. Aksine, arkaya yaslanılan tasarımlar, uzun süre oturum gerekliliklerinden dolayı maksimum kucaklamada dizayn edilirler.

 

d) Açı ve Oran

 

Oturum ve sırt arasındaki açı 90 derece ve üstü olabilir. Sırt yapısı daha çok yük taşıma amaçlıdır ve bu nedenle uygun kucaklama ve sağlamlık elde etmek için tasarlanmalıdır. Fakat yaslanılan koltuklarda sırt açısının çok fazla olması ayak desteği ve zeminden yükseltilmesi gibi durumlar yapılmazsa, oturum konforu azalacaktır. Sırt açısı çok fazla tasarıma bağımlıdır ve bazen, konfor için daha fazla açı gerekirse iskeletin sırt bölümüne göre ön tarafı daha fazla yükseltilmelidir. Bu durumda kabul edilebilir konfor seviyesine ulaşılabilir.

 

Oturum açı konsepti döşeme (döşeme olmayanda da) parçalarında daha çok konfor için sallanan mekanizmalar eklenmesinin bir sebebidir. Sallanan koltukta bir kişi oturma yükünü sürekli yeniden dağıtarak sistemdeki vücut açısını sürekli destekleyebilir. Buda insanların ahşap sallanan sandalyede çok uzun süre rahat ve konforlu oturmalarının sebebidir.

 

Oran; sırt sertliği ve oturum sertliği arasındaki ilişkidir. Oturum sertliği sırt sertliğine uygun seçilmelidir. Bunun için belirlenmiş bir formül yoktur fakat sırta bir insanın daha çok ağırlığı biner, sırt ve oturum arasındaki sertlik oranı yakındır. Sandalyede kişi dik olarak oturur bu nedenle sırt sertliği oturumdan daha yumuşak olabilir.

 

Eğer oturum sert ise ve sırt yumuşak ise, sistem konforu negatif etkilenecektir. Tersi durumda doğrudur. Oturum sertliği sırt sertliğine uyumlu olmalıdır.